zaterdag 24 december 2011

Ik ben er klaar voor!

Alles is klaar.
Boodschappen gedaan. Huis opgeruimd en schoon.
De laatste versieringen boven de Kerststal in de open haard vanmiddag nog even aangebracht.
De schoorsteenmantel is fleurig versierd met kleine sier appeltjes en takjes groen. Het ziet er mooi uit.
Nu branden de kaarsen en waxinelichtjes om de sfeer in ons fijne huisje aan de dijk nog wat te versterken.
Ik ben er klaar voor. Het Kerstfeest kan wat mij betreft beginnen.
Het feest van de geboorte van een klein kind.
Een kind wat 2000 jaar geleden kwam waar bijna niemand op zat te wachten.
Niemand was klaar voor zijn komst.
Zelfs zijn eigen ouders moesten van alles improviseren om de geboorte van dit kind mogelijk te maken. Er was geen plekje te vinden in het hele dorp.
Kun je je dat voorstellen?
Alle fatsoenlijke bedden waren bezet en niemand was bereid om zijn bed af te staan aan een hoogzwangere vrouw.
Niks voorbereidingen voor een feest! Alles ging compleet tegen alle regels in.
Het was de zoon van God die geboren werd. Je zou het niet zeggen als je het verhaal een beetje kent.
Wat een drama.
En dat drama vieren wij met Kerst!
Wel eens bij stil gestaan?
Wat betekent Kerst eigenlijk voor jou en mij?
Vrede op aarde?
Waar dan?
Ja, aan die rijk gedekte tafel in dat warme huis met die mooie auto voor de deur. Ja, zo kan ik het ook!
Maar dat is helemaal geen vrede. Dat lijkt meer op vreten. (sorry voor het woord)
Weet je, eigenlijk is er niets veranderd.
Ook nu na 2000 jaar zitten we nog steeds niet te wachten, zijn we niet klaar om Gods zoon te ontmoeten.
Toen niet daar in die stal en nu ook niet aan die mooi gedekte tafels.
Ik vind het elk jaar weer een hele klus moet ik zeggen. Niet om mijn boodschappen weer in huis te halen (dat is het zeker ook!). Niet om wat lekkers klaar te maken voor het familie diner.
Maar om echt klaar te zijn. Voor het echte Kerstfeest.
Om het Kerstkind binnen te laten in mijn huis (wat een stal soms, maar dat is ie gelukkig wel gewend) en in mijn leven.
Heer als U een stal niet te min vond, dan mag ik geloven dat U mijn hart ook niet te min vind.
Kom maar binnen Heer.
Ik wil met U Kerstfeest vieren.
Niet alleen in december maar elke dag van mijn leven.
Een feest dat nooit meer voorbij gaat!
Ik ben er klaar voor.

zondag 11 december 2011

Stel je eens voor.....

De vraag in mijn vorige blog om eens na te denken over hoe jij wilt dat God is heb ik de vorige keer aan jullie gesteld.
Vandaag stel ik hem aan mijzelf.
Het zou niet eerlijk zijn als ik jullie uitdaag en zelf aan de kant blijf staan.
Zo wil ik niet leven.
Dus hou je vast. Ik doe alsof ik God niet ken.
Ik ga een ideaal plaatje maken van een god die ik zelf bedenk. (in het volgende gedeelte schrijf ik God met een kleine g op de plek waar ik het over mijn eigen bedenksel heb)
Zoals ik vind dat een god zou moeten zijn. Zoals ik hem graag zie en zou willen wat hij is en doet.
Allereerst zou ik willen dat god heel erg aardig en liefdevol is. Dat hij in mij geïnteresseerd is. Dat hij mij heel goed kent zoals andere mensen mij niet kennen. Ik zou willen dat god mij altijd helpt in dit leven. Dat er geen dag voorbijgaat dat hij niet naast mij staat en voor mij zorgt. Ik zou willen dat ik god altijd begrijp en dat ik zou zien dat hij alles volmaakt doet. De eigenschappen die god naar mijn idee zou moeten hebben zijn: sterk (of liever het allersterkste), wijs maar niet op een arrogante manier, vriendelijk en geduldig, niet streng, menselijk, gevoel voor humor (is niet echt een eigenschap voor een god maar zou ik wel leuk vinden). Ik zou ook heel graag willen dat we hem kunnen zien. En dat we gewoon met hem kunnen praten zoals je dat ook met een goede vriend of vriendin doet. Als ik naar deze wereld kijk dan zou ik heel graag willen dat god wat deed aan alle ellende en onrecht in deze wereld. Het liefst vandaag nog. Ik zou willen dat hij alle slechte mensen en leiders nu ter plekke dood zou laten neer vallen. Zodat mensen en hele volken bevrijd worden van de druk waaronder ze moeten leven omdat één slecht mens dat bepaald heeft. Ik denk aan al die misbruiksituatie in het klein en in het groot. Dat is gewoon niet eerlijk en ik zou graag willen dat god er wat aan doet.
Ik zou willen dat alles volmaakt is. Ik, mijn man, mijn kinderen (en dan wil ik graag Jiska er ook weer bij) mijn familie enz. enz.. Ik heb er last van dat alles zo onvolmaakt is, en ik zou graag willen dat god alles volmaakt gaat maken. Geen enge ziektes (ik heb er mijn buik van vol!), geen ruzie, geen pijn in relaties, geen ouderdomsvlekken, geen hond met epilepsie, geen psychische klachten, geen bloemen die verwelken, geen verdriet door scheiding, dood of eenzaamheid enz enz. Deze lijst kan ik oneindig lang maken. Maar wat ik wil is duidelijk. Zou dat niet mooi zijn? Een volmaakte wereld om in te leven. Gemaakt door een volmaakte god. Wat lijkt mij dat geweldig!
Zo'n god zou ik wel willen.
Wat zou het mooi zijn als er zo'n god bestaat!
Ja toch?