It giet oan!

Het is eindelijk weer eens schaatsweer. Afgelopen jaren hadden we elke winter wel een vorst- en sneeuwperiode en dat geeft onze winters een echt Hollands karakter. Een paar weken geleden dacht ik werkelijk dat de lente al in aantocht was gezien de knoppen en zelfs prille blaadjes aan sommige struiken. Maar nee, eerst voelen dat het echt nog winter is. Dikke truien aan, mutsen op en lekker banjeren door de sneeuw. Ik vind het genieten.  En dan heb ik het nog niet over het prachtige landschap, de als kristallen gevormde rijp aan de bomen en de voor even onbevlekte wereld na een nieuwe sneeuwbui. Dat is genieten van onze koude oer Hollandse winters. Misschien komt er wel weer een Elfsteden tocht dit jaar. De koorts (gek als de temperatuur daalt) loopt al weer op. Maar in Grou hebben ze bij voorbaat al wat anders verzonnen. Het WK Klunen vond afgelopen weekend plaats. IJs of geen ijs. Een soort singelloop maar dan met schaatsen aan. Maar dan ga je wel onder een duplicaat van de  Sneekerwaterpoort door en langs het bruggetje van Barthlehiem. Tja. Zo kom je wel de winter door aldus de Friezen die het bedachten. En voor de prijs alleen al zou je het…doen. Een jaar lang gratis snert. Ik weet niet of ik daar nu wel trek in heb. Maar volgens Fries dialect: It giet oan!

 

ronduit adopteren

Wat je allemaal kunt adopteren tegenwoordig? Je kunt het zo gek niet bedenken. Kinderen natuurlijk. In je gezin maar zeker  op afstand is het tegenwoordig heel gebruikelijk om een kind  of zelfs een granny te adopteren.  Het is een uitstekende manier  om de zorg voor al die kinderen en mensen die zoveel missen in het leven wat dichterbij te halen.  Adopteren betekent letterlijk in je gezin opnemen.  Dat kan dus letterlijk of ook figuurlijk. Je kunt tegenwoordig kerstbomen adopteren, zwerfhondjes, bloembakken, appelbomen of tijgers en olifanten. Al zou ik die laatste twee toch zeker niet in je gezin opnemen.  Wie zijn ogen goed de kost heeft gegeven hier in de omgeving heeft kunnen signaleren dat er nog een variant is bijgekomen. Een rotonde adopteren! Voor een, waarschijnlijk behoorlijk,  bedrag is ie van jou! Het stukje grond daar midden op die genieus bedachte rotonde. Mijn fantasie slaat gelijk op hol. Wat zou ik met zo’n rotonde kunnen doen? Ik zet er een bankje neer en een parasol en op een zonnige dag ga ik de hele dag zitten zwaaien. Of zal ik hem volbouwen? Met een mooie blokhut met ramen aan alle kanten  dan zie ik nog eens wat. Of overal reclame borden met de tekst: Ik draai er niet om heen. Mijn onderneming is de beste!  Het is een geniaal plan natuurlijk. Een bedrijf betaalt het onderhoud en dan je reclame bord er in planten.  Welke rotonde zal ik eens adopteren? Ach jullie zien vanzelf welke het is geworden.

 

Foodiebag! Duizelingwekkend eenvoudig

Duizelingwekkend

 

In de krant verschijnen regelmatig duizelingwekkende getallen. Voor vuurwerk bijvoorbeeld is afgelopen jaarwisseling maar liefst 70 miljoen euro uitgegeven. Op die zelfde datum vond de staatsloterij plaats met een hoofdprijs van maar liefst 30 miljoen! Ik kan me er niet veel bij voorstellen. Het is gewoon teveel voor mijn toch ook miljarden hersencellen.  Nog een paar duizelingwekkende getallen. Er wordt in Nederland voor 9,5 miljoen ton aan voedsel weggegooid. Ik kan daar echt niet luchthartig mijn niet al te grote schouders over ophalen. Ik vind het ronduit vreselijk om zoiets te lezen. Er is slechts 12 miljoen ton graan nodig om de hongerige van deze aarde te voeden.  Wat wij weggooien hadden zij op kunnen eten. Ik weet het, zo simpel is het niet.  De oplossing is duizelingwekkend moeilijk. Maar ik heb last van dit soort getallen en gegevens. Want ik wil zo graag wat doen. Maar nu kwam ik een aardige oplossing tegen in mijn geliefde vrouwenblad. De verkoop van een heuse foodiebag. Een handige kartonnen voedselcontainer die massaal verkocht kan worden aan alle restaurants. Als u uitgegeten bent vraagt u vriendelijk bij het afrekenen zo’n foodiebag met uw overgebleven en betaalde kliekje. De volgende dag wat verse rijst of aardappeltje erbij en u gooit nooit meer iets weg. Zullen we dat eens afspreken voor het nieuwe jaar? Want weggooien is zonde!

Ook eten verdient een tweede ronde!

We maken steeds nieuwe woorden

Woord van het jaar 2012

 

De beslissing is inmiddels weer gevallen. Hét woord van 2012. Nadat zo’n 22.000 mensen hun stem hebben uitgebracht  is de keuze gevallen op het woord project X-feest. De Dikke van dalen heeft het zo gespeld. Elk jaar wordt er zo een nieuw woord-van-het-jaar gekozen. Als ik de lijst eens even  bekijk moet ik regelmatig de button aanklikken met de betekenis ervan. Weet u wat een cupcakemama is?  Of mag ik vragen of uw jongelui ook wel eens gaan trollen of aan  Yolo doen? Ik snap nog wel dat een woord als wrijftelefoon waarschijnlijk uit België komt(…) en woorden als onderwaterhypotheek en begrotingsravijn eigenlijk gewoon leuke woordgrapjes zijn. Maar aan de lijst met nieuwe woorden  lees ik makkelijk de politieke, economische en zelfs morele waarden af. Noem mij de top tien van genomineerde woorden en ik schrijf een terugblik van 2012. Zullen we maar gauw met een nieuw jaar gaan beginnen? En om met de Nederlandse taal nog even door te gaan; graag met een schone lei. Dan maken we weer nieuwe woorden. Echte 2013 woorden. Zoals we ze nu ook massaal naar elkaar toestuurden. Zoals gelukkig, gezond en happy bijvoorbeeld. Als we nu met z’n allen echt wat proberen te maken van het nieuwe jaar dan komt dat mooie woord vanzelf wel. Gelukkig Nieuwjaar!