vrijdag 25 november 2011

Bestaat God?

Stel dat God bestaat.
Ik weet niet of je het gelooft of niet. Dat maakt ook even niet uit.
Misschien heb je eigenlijk helemaal geen zin om je in die vraag te verdiepen.
Waarom zou je?
Je wilt er misschien liever helemaal niet over nadenken.
Want stel nu dat je er achter zou komen dat God wel bestaat. Dat het allemaal waar is?
Dat er met Kerst echt iets heel bijzonders is gebeurd? Je wilt er liever niet aan denken.
Wat zou dat dan kunnen betekenen voor jou?
Ik bedenk voor het gemak wat je antwoord zou kunnen zijn:

O, help, dan moet ik zeker naar de kerk!
Of, dan kan ik niet meer doen waar ik zin in heb.
Ik wil helemaal niet dat Hij bestaat.
Dat maakt het alleen maar ingewikkelder en moeilijk.
Dat boek de Bijbel snap ik helemaal niet.
Er staan zulke wrede en ouderwetse dingen in.
Nee, dank je, ik geloof niet dat ik daar zin in heb!
En ik wil niet bij die club horen van zogenaamde christenen. Of de kerk!
Ik heb er zoveel slechte dingen van gezien en gehoord.
Alleen dat houdt me al tegen.

Redenen genoeg zou ik zo zeggen.
En ik begrijp ze nog ook.
Eigenlijk ben ik het zelfs helemaal met je eens.
Als je in mijn hart kon kijken zie je daar dezelfde gedachten. Dat had je vast niet gedacht hé?
Mag ik je een andere vraag stellen?
Het is misschien een beetje oneerbiedig wat ik doe maar ik denk dat God het niet erg vindt. (als Hij bestaat natuurlijk...)
Als jij mocht bepalen hoe God zou zijn hoe zou jij dan willen dat God is?
Durf je die vraag te beantwoorden?
Je kunt de vraag ook gerust beantwoorden als je allang christen bent.
Het is een open vraag. Ik wil je niet alvast in een bepaalde richting duwen.
Beantwoord hem vanuit je eigen hart.
Ik ga je niet vragen om je antwoord hier op internet te zetten.
Maar misschien wil je het aan mij laten weten.
Ik beloof je dat ik niet ga preken.
Daar hou ik zelf ook niet zo van.
Mensen die altijd denken dat ze het al weten vind ik vaak heel vervelend.
Ik wil zelf nadenken.
Grote kans dat jij dat ook hebt.
Dus denk zelf eens na over de vraag die ik je stelde.
Ik hoop dat je dat durft.
Succes ermee!

vrijdag 18 november 2011

Er munt uit slaan

Een duit in het zakje doen. Geen cent waard. Voor een appel en een ei.
Het leven draait om geld. Maar waar vertrouwen we eigenlijk op?
Op een ei? Op grote cijfers met veel nullen? Of een papieren velletje met een x-bedrag erop gedrukt? Zowel het ei als een afschrift van de bank (wie krijgt ze nog?) heeft letterlijk geen enkele waarde.
En toch vertrouwen we erop.
Het is een dubbeltje op zijn kant. En vooral op de kleintjes letten.
Gisteren bezocht ik met man en kind het geldmuseum.
De moeite waard.
We konden zelfs aanschouwen hoe de munten in de geldfabriek geslagen werden.
Het leek veel op het schip met dubbeltjes waar mijn moeder het vroeger vaak over had als we weer eens bedelden om geld.
Geld.
Het hele leven lijkt alleen te draaien om geld.
Leerzaam om te zien. José leidde ons vakkundig rond omdat ze er stage loopt.
In een vitrine waren verschillende voorwerpen ten toon gesteld die op verschillende plaatsen en in verschillende tijden dienst deden als betaalmiddel.
Een zak met schelpen, een koperen enkelband, een trommel van tin, metalen pennen en gladde vuurstenen. Alles kon worden gebruikt als betaalmiddel.
Als men maar vertrouwde op de waarde ervan. Vertrouwensgeld.
Zolang het vertrouwen er was kon het betaalmiddel gebruikt worden om huizen te kopen, goederen, land of zelfs het bezit van een vrouw.
Eigenlijk is er niets verandert in al die jaren.
Aanvankelijk leek het dom dat mensen met schelpen konden betalen.
Dat had toch geen waarde? Je kon ze waarschijnlijk vinden op het strand.
Maar daar zat ik naast. Het bleken zeldzame schelpen te zijn in het land van gebruik.
En toen op een dag er schepen van de andere kant van de wereld kwamen met veel van deze schelpen verloor het ineens zijn waarde.
Het vertrouwen in de schelp als betaalmiddel verdween.
Munten en papiergeld kwamen er voor in de plaats.
Munten van geen enkele waarde. Papiergeld wat eigenlijk geen cent waard is.
Geld en aandelen verliezen hun waarde.
Het is het nieuws van de dag.
Maar we vertrouwen erop.
Of zullen we dat maar niet doen?
Aan jou de keus!

woensdag 2 november 2011

Verhaal zonder woorden

Vandaag een verhaal zonder woorden.
Ik was vandaag diep onder de indruk van de pracht en praal van de herfst.
Samen met mijn fototoestel ben ik er op uit getrokken.
Geniet maar mee.
Alle foto's heb ik zelf gemaakt.
Tip: als je op de foto dubbelklikt krijg je een grote weergave die nog veel mooier is.