dinsdag 30 oktober 2012

Op is Op


Laatst waren wij op vakantie. We hadden een apart stekkie gevonden via  Marktplaats.nl.
Je vindt er soms de leukste dingen. We hadden zowaar een echte woonboot tot onze beschikking. Midden in een natuurreservaat. Als vogelliefhebber kan het niet beter. Nog geen tien minuten lopen zaten we aan het strand.  Voor ons is dit de perfecte vakantie. Weg van alle drukte en omringd door natuur. Puur genieten. De woonboot was van alle gemakken voorzien en kleurrijk door een kunstenares  voorzien van fleurige muurschilderingen. En ook daar houden we van. We sliepen niet in een gewone slaapkamer maar te midden van de bloemetjes en de bijtjes.  Als dat geen leven is?! Maar er was nog iets bijzonders aan deze vakantieplek. Iets wat helemaal bij deze mooie natuurplek paste. Zonne-energie.  We moesten als goede rentmeesters zuinig zijn op de energie die via de panelen op het dak in de grote accu’s in de keukenkastjes werd omgezet en opgeslagen. Bij het stopcontact was een sticker geplaats met de dreigende woorden: Op is Op.  Heeft U die thuis ook? Wij ook niet hoor! Het viel alles mee. We zaten nooit zonder stroom. Allerlei vernuftige snufjes waren aangebracht om zo energiezuinig te kunnen leven. Zouden we niet altijd zo moeten leven? Die vraag dwarrelt bij mij nogal eens voorbij als ik een lichtknopje uit doe.
Want Op is Op, dat geldt toch ook voor ons?

vrijdag 19 oktober 2012

Ons bin allang nie meer zunig


 

Ik bezuinig, jij bezuinigt, wij bezuinigen.  
Het is hét woord van  2012. Inleveren, inflatie, oplopende  vaste lasten,  krimp, malaise en beursschommelingen doen allemaal een duit in het zakje. En die duiten hadden we toch zo graag uit willen geven aan nog meer spullen en bezittingen. Want daar is onze economie helemaal op gericht. Meer, meer en nog eens meer. Als er geen jaarlijkse  winst wordt behaald is dat slecht voor de economie.  Wie heeft dat toch bedacht? En wie heeft er voor gezorgd dat we het met z’n allen nog geloven ook? Ik ga hier geen politieke discussie aanzwengelen. Ik zou het zeker verliezen.  Maar begrijpen doe ik het niet. Genoeg moet toch gewoon genoeg zijn? We hebben al zo veel. Ik schaam me als ik lees dat dit deel van de wereld zoveel consumeert dat een nog veel groter deel honger en gebrek moet lijden. We eten te veel, we kopen te veel en we gebruiken teveel. De aarde zucht ervan.  Kijk eens naar de torenhoge schulden van ons land.  Als gewone huisvrouw denk ik wel eens; Hoe heeft dat ooit kunnen gebeuren? Zoveel schulden! Ik  zou geen cent meer uitgeven.  We zijn met z’n allen rijp voor het programma  Uitstel van Executie.  Een goed stel experts moeten de problemen oplossen. Maar bezuinigen moeten we, anders gaat ook ons mooie Holland op de fles.