Ik bezuinig, jij bezuinigt, wij bezuinigen.
Het is hét woord van 2012. Inleveren, inflatie, oplopende vaste lasten,
krimp, malaise en beursschommelingen doen allemaal een duit in het
zakje. En die duiten hadden we toch zo graag uit willen geven aan nog meer
spullen en bezittingen. Want daar is onze economie helemaal op gericht. Meer,
meer en nog eens meer. Als er geen jaarlijkse
winst wordt behaald is dat slecht voor de economie. Wie heeft dat toch bedacht? En wie heeft er
voor gezorgd dat we het met z’n allen nog geloven ook? Ik ga hier geen
politieke discussie aanzwengelen. Ik zou het zeker verliezen. Maar begrijpen doe ik het niet. Genoeg moet
toch gewoon genoeg zijn? We hebben al zo veel. Ik schaam me als ik lees dat dit
deel van de wereld zoveel consumeert dat een nog veel groter deel honger en
gebrek moet lijden. We eten te veel, we kopen te veel en we gebruiken teveel. De
aarde zucht ervan. Kijk eens naar de
torenhoge schulden van ons land. Als
gewone huisvrouw denk ik wel eens; Hoe heeft dat ooit kunnen gebeuren? Zoveel
schulden! Ik zou geen cent meer
uitgeven. We zijn met z’n allen rijp
voor het programma Uitstel van Executie.
Een goed stel experts moeten de
problemen oplossen. Maar bezuinigen moeten we, anders gaat ook ons mooie
Holland op de fles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten