Het regent

Buiten tikt de regen onafgebroken tegen het raam.
De wind waait om het huis. In de verte hoor ik haar in de kale takken van de berkenbomen aan de kant van de IJssel.
De vlagen wind laat de hoge bomen in het donker van de avond onzichtbaar heen en weer zwiepen.
Het constante gedruppel van de schijnbaar eindeloze regenbui geeft binnen een behaaglijk gevoel van warmte en geborgenheid. Tegelijkertijd maakt het een gevoel los van binnengesloten zijn, niet naar buiten gaan nu. Van een gevoel van kou en doorweektzijn door aanhoudende druilende regen en wind die dwars door je jas en schoenen gaan.
Zo tegenstrijdig kunnen gevoelens vaak zijn. Ongrijpbaar. Gevoelens van hoop en verwachting en tegelijkertijd onbestemd en knagend aan het optimisme wat probeert stand te houden.
Als op 31 december om twaalf uur de klok het jaar rustig wegtikt heb ik vaak datzelfde gevoel.
Een gevoel van onbehaaglijkheid. Wat zal dit jaar ons brengen? Het besef dat naast het goede dat het leven ons vaak geeft in grote en kleine geneugten en er ook een portie leed of moeite mee zal drijven op de golven van de tijd die over deze wereld gaan.
Golven die groot en heftig kunnen zijn maar ook mijn kleine leven kunnen overspoelen en doordrenken.
Het voelt als het tij van eb en vloed die met zijn sterke kracht elke dag de grens bepaalt tussen water en het droge. Een tij dat niemand door zijn sterke wil kan veranderen of keren.
Zoals het tij komen en gaan de jaren. Het neemt en geeft. Het geeft en het neemt.
Het lijkt vanzelfsprekend en onomkoombaar.

Inmiddels is de regenbui buiten gestopt.
De geluiden van zwiepende regen en razende wind om het huis die me even in een melancholische bui hebben
meegenomen zijn verdwenen. Stilte vult mijn oren en mijn hart en verdrijft de onrust uit mijn denken.
Zachtjes hoor ik de wind  alleen nog blazen in de schoorsteen en verraad zijn stille aanwezigheid.

Zo begin ik een nieuw jaar.
Wetend dat het regen en zonneschijn zal brengen.
Alles op zijn tijd. Beiden zijn onomkoombaar en veelvuldig in de seizoenen en jaren aanwezig.
Van de zon zal ik zo mogelijk volop genieten.
Voor de regen wil ik schuilen, misschien wel bij jou of jij bij mij.
Mijn wens is dan ook dat we allemaal licht en warmte mogen verspreiden als de zon.
En een schuilplaats zijn voor hen die willen schuilen.
Een zonnig nieuw jaar!