zaterdag 26 mei 2012

Tom Tom

Eén van de beste uitvindingen van deze tijd vind ik toch wel de TomTom!
Geweldig! Wat een super ding!
De beste leidsman op al mijn autowegen.
Ik heb nooit zo van autorijden gehouden. En al helemaal niet als ik een onbekende en drukke stad in moest. Het was het ergste zo ongeveer wat je van mij kunt vragen.
Maar dat is nu verleden tijd.
Want ik neem Tommie mee.
Tommie begrijpt mij.
Weet precies wanneer ik links of rechts moet gaan op Neerlands wegen.
Hij corrigeert mij vriendelijk als ik een misstap bega.
Vriendelijk hoor ik dan een mannenstem (ja natuurlijk kies ik daarvoor!!) die mij er zachtmoedig op wijst dat ik de verkeerde weg in sla.
Dom dom!
Sorry Tom Tom!
Afgelopen week gebeurde het me weer.
Ik had mijn Tommie netjes geïnstrueerd waar ik naar toe wilde.
Ontspannen ging ik op weg.
Vertrouwend op de  aanwijzingen van Tom.
Alleen onderweg nam ik dit keer even een omweggetje om iemand op te pikken.
Dat had ik niet aan Tom verteld ook al weet ik dat dat eigenlijk had gemoeten.
De eerste afslag die ik vervolgens verkeerd nam om mijn passagier op te halen reageerde hij nog rustig.
"Keer Om!" Een rustige mannenstem deed zijn best om mij weer op het goede pad te krijgen.
"Ja, ja ; mompelde ik, 't komt goed!"
Toen ik de tweede mogelijkheid om terug te keren naar de rechte weg weer negeerde klonk het opnieuw vriendelijk. "Neem de volgende afslag rechts"
Ik was het niet van plan.
Naarmate ik mijn geliefde Tom bleef negeren leek het alsof zijn stem dwingender werd.
Verbeelde ik mij dat?
"Volgende weg rechts!", Tom herhaalde het enigszins vermoeid,"Ga hier rechtsaf!"
Mijn knipperlicht duwde ik naar beneden en het lichtje gaf aan mijn medeweggebruiker het signaal dat ik linksaf zou slaan.
Tom zuchtte nog net niet.
Nadat ik mijn passagier had opgehaald vervolgde ik mijn weg.
Tom leek er ineens weer veel meer zin in te krijgen.
Trouw als hij is leidde hij me veilig naar de plek waar ik die dag hopelijk weer wat wijzer zou worden.

Morgen vieren we Pinksteren in de kerken. Geen hond weet meer wat dat is.
Alleen de kerkgangers zelf waarschijnlijk.
Maar eigenlijk gaat het om de grote TomTom.
God heeft Zijn Tom Tom gegeven aan wie Hem maar wil ontvangen.
Het klinkt misschien oneerbiedig maar het voorbeeld is zo treffend.
De Heilige Geest is de Tom Tom voor alle gelovigen en zelfs als ongelovige kun je hem horen spreken.
Hij leidt en wijst je de weg. Hij weet alles en ziet wanneer je een verkeerde keus maakt.
Hij is geduldig en liefdevol.
Hij brengt je rustig naar de plek van bestemming.
"Bestemming bereikt" en als je om je heen kijkt waar je terecht bent gekomen is er alleen maar heerlijkheid!


2 opmerkingen:

  1. Nel van den Hoonaard27 mei 2012 om 06:12

    Wat zijn we toch bevoorrecht als Gods kinderen !!! We hoeven God niet aan of uit te zetten, hij is er dag en nacht.
    Hij leid je je hele leven lang, en zelfs nog daarna !!! Hij zucht niet, hij wordt niet boos.
    Wie wil er nou niet zo`n vader ? x Nel

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat heb je dit prachtig geschreven
    Ik zou niet op deze vergelijking zijn gekomen maar ik heb ook geen Tom Tom en dus een auto....
    Gelukkig ben ik wel gezegend te mogen leven in Jezus naam en hij leid me waar ik ga en sta. Ik ben een gelukkig mens

    BeantwoordenVerwijderen