zaterdag 3 september 2011

Een nieuwe bezem

We hebben een nieuwe bezem gekocht. Niet dat we er één nodig hadden hoor. Maar de nieuwe bezem is voor in de wagen. We hebben zo'n lekker ruime stationwagon en de bezem gaat standaard mee op reis nu. Als het ware een bezemwagen dus!
Nu hoor ik jullie denken "wat moet je nu met een bezem in de wagen?" Ik zal het je uitleggen.
Johan heeft de gewoonte al zo lang als ik hem ken en dus met hem meereis allerlei onraad en ongedierte (want ja dode dieren op de weg zijn toch ook ongedierte) van de weg op te rapen en netjes aan de kant van de weg te deponeren. Ik weet niet hoeveel dode katten, konijntjes en lamgeslagen vogels hij in zijn leven al netjes een laatste rustplaats langs de kant van een drukke weg heeft bezorgd. En dan nog niet te spreken van alle brokken hout, kartonnen dozen en betonblokken. Soms zie ik in de verte al iets opdoemen op het wegdek en denk ik; O nee, niet weer stoppen hoor! We hebben nu geen tijd!" Maar meestal trek ik aan het kortste eind tenzij ik zelf het stuur in handen heb. Johan overtuigd me keer op keer hoe gevaarlijk zo'n voorwerp wel niet op de weg is. En zuchtend zit ik dan even later in een ronkende auto te wachten totdat Johan zijn heldendaad weer heeft verricht. Ik ben heel trots op hem hoor. Echt! En als de klus weer geklaard is geef ik hem altijd toch weer een compliment voor zijn goede gedrag. Want zeg nu zelf. Waar vind je nog zo'n man? Die zijn toch zeldzaam?
Voor dit soort klusjes hebben we standaard plastic handschoenen in ons dashboardkastje liggen.
Want aan een platgereden kat is meestal weinig aaibaars meer aan. Die wil je echt alleen maar met handschoenen aanraken. Het arme beest.
Maar nu is ons hulpgerei dus aangevuld. Met een nieuwe bezem! Niet voor dode, platte en nare dieren overblijfselen maar gewoon voor grind. Want ook dat ligt vaak op het wegdek. En dan vooral in bochten waar het van een wagen afgeslingerd is. Weten jullie wel hoe gevaarlijk dat is?!
Het is levensgevaarlijk voor motorfietsen! Johan die zelf ook een hartstochtelijk fan is van motorrijden ziet bij zo'n hoopje grind zijn motorvrienden al onderuit gaan. Daarom hebben we nu dus een bezem in de auto!
Dus nog vaker stilstaan langs de kant van de weg. Nog vaker even zuchten.
Maar mijn man redt daar wel levens of zere knieën mee.
En dat is toch heel bijzonder!
Ook al blijf ik er vaak een beetje lacherig over doen, toch heb ik veel respect voor zijn goede gedrag.
En heel vaak moet ik op die momenten als ik daar zit te zuchten in de auto omdat ik weer moet wachten denken aan een bekend verhaal. Het verhaal van de barmhartige Samaritaan. Niemand had tijd om de gewonde man te helpen. Ze hadden het allemaal te druk met andere dingen. Maar Jezus niet. Alles liet Hij gaan. Als Hij ziet dat er iemand in nood is dan zet Hij als het ware Zijn auto aan de kant en stapt uit om te doen wat goed is.
Wat moet ik toch nog veel leren!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten