Nooit te oud om te ........

Een week geleden ben ik op mijn 51e nog aan een cursus begonnen.
Een basis training coachen.
Ik geloof dat een mens nooit ophoudt met leren of nooit op zou moeten houden met leren.
Grote bewondering heb ik voor oudere mensen die op een zeer respectabele leeftijd open staan voor nieuwe dingen. Geïnteresseerd zijn wat hun kinderen en kleinkinderen zoal doen. Vragen durven stellen als ze het niet begrijpen en daardoor wellicht de generatiekloof durven overbruggen in plaats van het voor lief te nemen dat ze de wereld buiten nu eenmaal niet meer begrijpen. Mijn eigen moeder van 91 stuurt regelmatig een sms naar haar kinderen of kleinkinderen. Helemaal top vind ik dat.
Het leren houdt nooit op. Als je stopt met leren wordt je verstokt en raak je wellicht zelfs verstoken van de mooie dingen van het leven.
Om even bij mezelf terug te komen ontdek ik juist dat ik steeds meer wil leren. Ik heb de smaak te pakken van veranderingen, vernieuwing, verdieping en verlossing.
Zoals in een aantal van mijn vorige blogs te lezen is ben ik afgelopen tijd door een heel proces gegaan. Een proces van goed en eerlijk naar mezelf durven kijken.
Dat kon ik omdat ik keek in de spiegel van Gods liefde en geduld.
Ik weet niet hoeveel tijd jij besteed aan voor de spiegel staan, maar ik meestal niet zoveel. In de ochtend ontmoeten wij elkaar als ik me klaar maak voor de nieuwe dag. Een check of mijn krullen de juiste kant op wijzen en mijn kleding keuze de juiste is. Vaak pas in de avond kom ik mijn spiegelbeeld weer tegen als ik bijna op weg ben naar mijn laatste rustplaats die dag. Soms constateer ik dan dat een extra blik in de spiegel niet overbodig was geweest zodat ik mijn soms onwillige haar  tot de orde had kunnen roepen. Maar ach, het kan me vaak niet zo veel schelen.
Ik ben niet zo'n spiegel kijker. Ik geloof het wel. Ik ben een ze-nemen-me-maar-zoals-ik-ben-type.
Het gekke is dat ik emotioneel en geestelijk het tegenovergestelde ben.
Zo weinig aandacht ik besteed aan het uiterlijk zoveel besteed ik dagelijks aan mijn innerlijk.
Ik wil dat ik van binnen een mooi mens ben.
Afgelopen tijd heb ik dus veel in de innerlijke spiegel gekeken zal ik maar zeggen.
Vaak was ik helemaal niet blij met wat ik daar zag.
De oneffenheden van verkeerd gedrag of liefdeloosheid was nog niet eens wat mij zo verwarde als ik keek. Maar veeleer waren in mijn spiegelbeeld een aantal patronen steeds weer zichtbaar wat mij werkelijk verontruste.
Er was verzet, onweerstaanbare angsten en twijfels, hoogmoed en een hartgrondige tegenzin om iets of iemand toe te laten in mijn binnenste. Zelfs het aanvaarden van onvoorwaardelijke liefde was niet mogelijk. Ik zag het in de spiegel van mijn hart.
Belemmeringen worden ze genoemd in de cursus die ik nu doe. Ze worden veroorzaakt door overtuigingen die heel diep van binnen in een mens zijn weggekropen. Bijna onzichtbaar doen ze hun vernietigende werk. En bouwen hun muren waardoor je niet verder kunt komen.
Obstakels die voorkomen dat je tot je doel komt.
En dat is nu juist wat ik afgelopen periode heb geleerd. Mijn belemmeringen heb ik keer op keer beleden aan God. "Vader ik kan mijn hart niet veranderen, maar U kent mijn hart. U aanvaard mij zoals ik ben. U kunt veranderen wat ik zelf niet kan."
De kunst van in Gods spiegel kijken is deze: Je ziet met eigen ogen dat God van je houdt zoals je bent. En je durft te kijken naar je eigen hart. Naar je eigen belemmeringen. Naar de dingen die je zelf niet kunt veranderen daar diep van binnen.
Het is soms een hele weg om eerlijk naar jezelf te durven kijken.
Daar is veel vertrouwen voor nodig.
Het vertrouwen dat je niet afgewezen wordt.
En dat is nu net wat ik geleerd heb.
En ik wil nog veel meer leren.
Ik heb geleerd dat God te vertrouwen is. Hij wijst mij niet af. Zelfs niet als ik in zijn perfecte spiegel kijk. Hij wil mij nog zoveel leren in dit leven. Zodat ik ten volle tot bloei kan komen. Al is het na mijn vijftigste en begint mijn lijf al hier en daar wat af te takelen. Mijn geest verjongt zich elke dag.
Dat wil ik blijven leren. Daar ben ik nog lang niet te oud voor.